Derler ki çamur; aşka da, kılıca da, ölüme de bulaşır...

Tarih 7 Eylül 1566 Cumartesi, yer Zigetvar Kalesi önü. Uzun süren kuşatmada Kanuni Sultan Süleyman bir süredir devam eden göğüs ağrılarına yenik düşmüş ve vefat etmiştir. Kuşatma devam etmektedir ve Yeniçeri'nin bu durumu bilmemesi gerekmektedir. Sokollu Mehmet Paşa duruma el koyar ve cenazenin bir süre daha yaşıyormuş gibi görünmesi için tahnit işlemlerini gizlice başlatır.

Zigetvar zaferinden sonra 12 Kasım 1566 tarihinde ordu Dersaadet’ e (İstanbul) dönüşe geçer. Kanuni’nin vefat ettiği hala bilinmemektedir. Sokollu dehasını konuşturmuş, cenazeyi mumyalatmış, nerdeyse 1 ay yaşıyor gibi göstermiştir Muhteşem Süleyman’ı. Acı gerçeği sadece Katip Ferudun ve Baş İmrahor Ferhad bilmektedir. Tahnit işlemini yapan doktor dahil olmak üzere cenaze başında dua okuyan müezzinler bile Ferhad tarafından ortadan kaldırılmıştır. Artık II. Selim zamanıdır. Ama derler ki; gelen gideni aratır... Ferhad’ın hikayesi böyle başlar.

Daha sonra yolu kendisi gibi devşirme olan Tabansız Ali ile sık sık kesişecektir. Ferhad Kanuni ile başlayıp, II. Selim’e ve III. Murad’a hizmet edecek, daha çok hocası, babası gibi bildiği Sokollu’ya sadık kalacaktır. Hayatı boyunca saray entrikalarını görecek, özellikle Sokollu ile Koca Sinan'ın çekişmelerine tanık olacak, Dersaadet diye bilinen ve devrinin sonuna doğru Darülfesad’a dönen İstanbul’u anlatacaktır gözleri.

Al-i Osmanlı ulu bir ağaçtır, meyveye bakılmamalıdır. Asıl mesele ağacın kurumadan sonsuza dek yaşamasıdır. Paşalara düşen görev ağacı korumaktır. Ama ya ağaca kurt düşer de içten içe çürürse...

Her ne kadar tarihi gerçekler çevresinde dönse de aslında bir Osmanlı masalını anlatır Erk Acarer’in kitabı. Akıcı dili zaman zaman güldürür zaman zaman ağlatır okuyanı. Sizi alır götürür o devire... Heyecanı, mutluluğu, aşkı, nefreti, görev sorumluluklarını, entrikaları, politikayı anlatmaz, adeta yaşatır. Bir solukta okursunuz. 2009 yılında DARÜLFESAD adıyla çıkan kitap, 2012 yılında OSMANLI MASALI olarak yeniden basılmıştır.